Οι παλιοί ήξεραν. Αυτή είναι μια φράση που μπορεί ν’ ακούμε συχνά από τους μεγαλύτερους σε ηλικία και εφαρμόζεται σε πολλούς τομείς. Όπως και στην κουζίνα.
Οι παλιοί ήξεραν και ξέρουν ακόμη και σήμερα, την ουσία του να δημιουργείς έναν χώρο, προσδίδοντάς του τον αυθεντικό παραδοσιακό, ελληνικό χαρακτήρα. Όπως και στην κουζίνα. Ήταν το κομμάτι του σπιτιού, όπου περνούσαν πολλές ώρες.
Ακόμη και τώρα κάπως έτσι λειτουργεί. Μαζεύεται η οικογένεια, μαγειρεύει και περνάει στιγμές που τη δένουν. Ακόμη και να μη βρίσκονται όλοι μαζί, η κουζίνα αποτελεί χώρο δημιουργίας και έκφρασης μέσα από το φαγητό.
Στην παλιά Αθήνα λοιπόν, είτε σε επαρχία, νησί, είτε στην πόλη, υπήρχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, ως προς τη διαμόρφωση του χώρου της.
Βασικό κομμάτι αποτελεί ο χτιστός νεροχύτης ή εκείνος που ήταν από μάρμαρο. Φαρδιοί και με ένα σκουπάκι και φαρασάκι για να μαζεύουν τα νερά γύρω, γύρω και εντός του νεροχύτη, το συγκεκριμένο είδος, μας αφήνει την αίσθηση ότι, πράγματι κοιτούσαν την ποιότητα, την λειτουργικότητα και τη διατήρηση της καθαριότητας του χώρου.
Έπειτα πηγαίνουμε στα πολλά ‘’τεντζερέδια’’ όπως λέει και η γιαγιά μου. Τηγάνια, μπρίκια, κατσαρόλες, σε rustic στυλ, λέξη την οποία δεν γνώριζαν παλιά οπότε ήξεραν ότι το υλικό αυτό πλένεται εύκολα και είναι ανθεκτικό. Συνήθως ήταν χαλκός και αλουμίνιο.
Οι τσιμεντένιοι απορροφητήρες ήταν επίσης ένα σημαντικό στοιχείο της εποχής. Δύσκολοι στο καθάρισμά τους, αλλά άκρως παραδοσιακοί.
Τέλος τα ξύλινα στοιχεία στον χώρο, όπως το τραπέζι της κουζίνας, οι καρέκλες και κάποια εργαλεία κουζίνας, έδεναν τον χώρο, δίνοντάς του αυτό που σήμερα μπορούμε να ονομάσουμε, παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Και μάλιστα, επιλέγοντας σωστά τη διακόσμηση, μπορούμε να την αναβιώσουμε στο χώρο μας.
