Η πρόταση ήρθε από τους φίλους μας. ‘’θέλετε να πάμε και φέτος Ρόδο διακοπές στους δικούς μου;’’. Είπα το ναι χωρίς δεύτερη σκέψη, με έναν όρο. Φέτος θα μέναμε μόνο Λίνδο.
Λάτρης των Κυκλάδων, μπορεί κανείς να πει ότι πήρα ρίσκο ως προς το περιβάλλον που θα συναντούσα στο νησί και συγκεκριμένα στη Λίνδο. Όμως, την προηγούμενη χρονιά είχα πάρει την καλύτερη γεύση (μιας και έμεινα μόνο 3 μέρες) και φέτος ανυπομονούσα να την απολαύσω στο έπακρον.
Η Ρόδος, το αρχοντικό νησί των Ιπποτών, δεσπόζει θριαμβευτικά ανάμεσα στα υπόλοιπα νησιά και η αύρα της, οι καλοσυνάτοι κάτοικοί της και η υπέροχη ποιότητα που έχει σε όλα, με έκαναν από την πρώτη στιγμή να την ερωτευτώ. Και εκεί που είχα εξερευνήσει σημαντικά κομμάτια της, η κατοικοέδρευσή μου στη Λίνδο έδωσε πλέον τη σφραγίδα ότι σε αυτή την περιοχή θα περνάω ξέγνοιαστες διακοπές.
Στην κορυφή της Λίνδου η Ακρόπολή της.
Ανεβαίνεις με τα πόδια ή με γαϊδουράκι τις επιτρεπόμενες ώρες, μέσω των στενών της χώρας. Στα περίτεχνα στενάκια της θα συναντήσεις ψαγμένα μαγαζιά για ποτό και φαγητό, πολλά rooftops που αξίζουν μια επίσκεψη και καταστήματα με ρούχα, κοσμήματα και υποδήματα που ξεχωρίζουν για το γούστο και την ποιότητά τους.
Και ενώ περνάς τα στενάκια και καταλαβαίνεις από την πέτρα, τα χρώματα στο πλακόστρωτο και τα μαγαζιά, ότι βρίσκεσαι σε νησί που παλιά ζούσαν Ιταλοί, το λευκό στα σπίτια περιμετρικά της θάλασσας και εντός των στενών, η θάλασσα με την χρυσή άμμο και τα ταβερνάκια κατά μήκους, φέρνουν πολύ εύκολα σε κυκλαδίτικο στυλ και ατμόσφαιρα.
Διάβασε τη συνέχεια εδώ
